„Rzadko pamiętamy o tym, że »Pan Tadeusz« zawiera nie tylko ironiczny, ale bardzo złośliwy obraz naszej narodowej natury. Obraz Polaków, którzy najpierw coś robią, a dopiero potem myślą. »Pan Tadeusz« to bezprawie szlacheckiej wolności pokazane przez Mickiewicza w bardzo ironiczny sposób. To zwycięstwo, które jest równocześnie klęską. Czyż i my nie byliśmy świadkami podobnych wydarzeń w ostatnim pięćdziesięcioleciu naszej historii? To przecież znakomita fabuła, która da się ciekawie opowiedzieć w filmie. Ci Polacy są głupkowaci – akurat tacy jak my. Ale co dzieje się w tym kraju, gdzie nie sposób stworzyć żadnej trwałej koalicji politycznej? Opowiedzenie tej historii na ekranie może nas zatem doprowadzić do ciekawego filmu, można powiedzieć – na czasie!”

„Dlaczego filmuję »Pana Tadeusza«”, 1998, za: A. Wajda. „O polityce, o sztuce, o sobie”, oprac. M. Malatyńska, Prószyński i S-ka, Warszawa 2000, s. 247.