Zrealizowany wspólnie z Edwardem Kłosińskim i Anną Polony serial został oparty na kolażu tekstów Gabrieli Zapolskiej, Michała Bałuckiego, Juliusza Kaden-Bandrowskiego i innych, skompilowanych w jedną narrację przez Joannę Olczak-Ronikier. Wcześniej scenariusz ten stał się podstawą słynnego spektaklu w Starym Teatrze w Krakowie, rozpisanym na dziewięć godzin lub trzy wieczory. W tej fabule poznajemy losy przedstawicieli krakowskiego mieszczaństwa końca XIX i początku XX wieku, mierzących się z kołtuństwem, alkoholizmem, nieślubnymi dziećmi, wyniosłością wobec służby i tęsknotą za odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Serial kończy się w 1914 roku, gdy z Krakowa polscy żołnierze wyruszają do Kongresówki. Stanowi też, obok Wesela, najmocniejszy dowód miłości reżysera do Krakowa.

Dokument z planu serialu filmowego „Z biegiem lat, z biegiem dni” – Na planie u Wajdy