Miłość dwudziestolatków to międzynarodowy projekt filmowy składający się z pięciu nowel – francuskiej (reż. François Truffaut), włoskiej (reż. Renzo Rossellini), japońskiej (reż. Shintarō Ishihara), niemieckiej (reż. Marcel Ophüls) i polskiej. Świetnie przyjęta część Andrzeja Wajdy okazała się ostatnim spotkaniem reżysera na planie filmowym ze Zbigniewem Cybulskim, który zagrał tu postać dającą się czytać jako „Maciek Chełmicki po latach”. Jego bohater, po heroicznym czynie uratowania dziecka z zagrody dla niedźwiedzi w zoo, kompromituje się na prywatce pośród młodych ludzi. Niewinna gra w ciuciubabkę przywołuje tragiczne wspomnienia wojenne, jednak psychiczne wyniszczenie odebrane jest przez młodzież jako stan upojenia alkoholowego. Zmiana pokoleniowa jest wyraźna – dla dwudziestolatków początku lat 60. wojenne piekło, mocno obecne w Polskiej Szkole Filmowej, nie ma już formującego znaczenia.