Senat

© Roman Sumik / Filmoteka Narodowa

W 1989 roku, w pierwszych częściowo wolnych wyborach parlamentarnych w powojennej Polsce, Andrzej Wajda z sukcesem kandydował do senatu z województwa suwalskiego. W rodzinnym regionie otrzymał 105 407 głosów (66,64% oddanych głosów ważnych), mimo głoszonego przez jego kontrkandydata hasła: „Czy reżyser z daleka zrozumie prostego człowieka?”.

Kampania Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, z którego listy Wajda startował, zasłynęła plakatami i ulotkami, które ze względu na zmonopolizowane jeszcze przez władzę media musiały zagwarantować potencjalnym posłom i senatorom rozpoznawalność i atrakcyjność. Jedną z ikon czerwcowych wyborów była seria 238 plakatów („Drużyna Lecha”) z fotografiami poszczególnych kandydatów z Lechem Wałęsą, według pomysłu Andrzeja Wajdy.

Wajda w senacie należał z początku do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, by z czasem przejść do Parlamentarnego Klubu Unii Demokratycznej. Zasiadał w Komisji Kultury, Środków Przekazu, Nauki i Edukacji Narodowej oraz w Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą. Zwłaszcza pierwsza z nich była reżyserowi bliska – starał się w niej uporządkować sprawy kinematografii, która musiała odnowić się po utracie państwowego mecenatu.

Po zakończeniu I kadencji Senatu RP w 1991 roku Andrzej Wajda zdecydował się nie kontynuować aktywnej działalności politycznej i powrócił do realizacji filmów.

Kontynuując przeglądanie tej strony, akceptujesz pliki Cookies. Więcej na ten temat możesz dowiedzieć się w naszej Polityce Prywatności.
Rozumiem