Piotr Skrzynecki

Piotr Skrzynecki (1930-1997) – szef i konferansjer kabaretu „Piwnica pod Baranami” (od 1956 do 1997 r.), animator zdarzeń artystycznych.

Fragment tekstu pt. „Nasi nauczyciele”, wygłoszonego podczas uroczystości nadania Krystynie Zachwatowicz-Wajdzie i Andrzejowi Wajdzie tytułów Doktorów Honoris Causa Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie 24 listopada 2014 roku:

(…)

Andrzej Wajda i Krystyna Zachwatowicz

               Chcielibyśmy teraz opowiedzieć, czego nauczył nas oboje Piotr Skrzynecki. Piwnica pod Baranami była kojarzona czasami z gromadką wesołków, która głownie się zabawiała między sobą czasem coś zagrała lub zaśpiewała dla innych… Nic bardziej mylnego! Piotr był człowiekiem niesamowicie serio, co wiedzą wszyscy, którzy z nim pracowali. Robiliśmy zawsze bardzo dużo prób przed występami, które potem wyglądały na improwizację… Wszystko było porządnie i bardzo pracowicie przygotowane.

               Piotr Skrzynecki był znakomitym reżyserem, na wszystkich próbach siedział na widowni i pilnie nas obserwował, zwracał uwagę na wszystko.

               A dla nas tez był nauczycielem życia. Piotr był szalenie uważny dla ludzi.

               I jeszcze Simone Weil. Jest jedno pojęcie istotne w jej filozofii, a mianowicie: uważność. Zasada, która – sądzę – powinna być dopisana do dziesięciu przykazań: bądź uważnym dla bliźniego, dla psa, kota, dla każdego… dla wszystkiego…

               Piotr był uważny. Twierdził, że pośpiech zabija uważność. Miał takie fantastyczne powiedzenie: „Pośpiech upadla”. Uważał, że nie można się spieszyć, jeżeli się z kimś spotykasz, trzeba go uważnie wysłuchać. Wszystko miało być bardzo uważnie i dogłębnie zanalizowane, opowiedziane, przypomniane.

               Może ta nauka Piotra jest dla nas najważniejsza…