Wajda pozostał przy wyborze tematów, postaci, scen adaptacji Biesów dokonanej przez Alberta Camusa, ale odwołując się do dzieła Dostojewskiego, zmienił jej dramaturgię i nadał oryginalny kształt sceniczny. W jego inscenizacji wizja świata Dostojewskiego została uzmysłowiona w ekspresji i dynamice obrazów scenicznych i dźwięków, ucieleśniona w działaniach aktorów kreujących postaci nieprzewidywalne, rozchwiane, niedookreślone, „uchwycone  w momencie skurczu i szaleństwa” (Wajda). Inscenizacja i aktorzy angażowali myśli, emocje i uczucia widzów, istotnym przeżyciem było uczestnictwo w przedstawieniu. Role aktorów, wśród nich Stawrogin Jana Nowickiego, stały się legendą teatru.

Więcej informacji: sprawdź.