Gdy rozum śpi, budzą się upiory, grafika Francesca Goi, była inspiracją tytułu i tematu sztuki.  Stary Goya, głuchy, obłąkany, nie chce przyjąć do wiadomości, mimo ostrzeżeń Leocadii, że terror 1823 roku także jemu zagraża. Wszechobecne w przedstawieniu obrazy i odwołania do  dzieł Goi, niespokojne dźwięki, bliski kontakt z aktorami wprowadzały widownię w świat wyobraźni i doznań genialnego malarza, a pojawiający się na scenie żołnierze – w świat historii.

Więcej informacji: sprawdź.

Fragmenty spektaklu teatralnego Gdy rozum śpi: repozytorium FINA