Przedstawienie każdorazowo było aktorską improwizacją, stającym się ciągle od nowa spektaklem / zdarzeniem. Punkt wyjścia stanowiła sytuacja ostatniej sceny Idioty. Rogożyn (Jan Nowicki) i Myszkin (Jerzy Radziwiłowicz) czuwają przy zwłokach Nastasji. Razem z nimi widzowie w półmroku pokoju Rogożyna. Wspólna przestrzeń, klimat spektaklu, porwany, nieoczekiwany bieg zdarzeń i dialogów, a przede wszystkim ucieleśniona w działaniach aktorów rozpacz i udręka bohaterów, ich zmagania z sobą i swoim sumieniem włączały widzów w krąg przeżyć postaci.

Więcej informacji: sprawdź.

Fot. © W. Plewiński / Archiwum Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie