Przedstawienie było grane według nowego przekładu Karla Dedeciusa, występowali w nim aktorzy niemieccy, austriaccy i polscy (niemieckojęzyczni). Wajda przygotował premierę z myślą o wprowadzeniu Wesela w krąg kultury europejskiej, wyeksponował fantastykę, baśniowy wymiar i klimat sztuki. Zjawy upostaciował tak, by kojarzyły się z powszechnie znanymi wyobrażeniami (np. Stańczyk – błazen) lub  – jak Chochoł – zdumiewały niezwykłością swojego kształtu i ekspresji. W bohaterach widzowie mogli rozpoznawać tyleż osoby z polskiego dramatu z 1901 roku, co swoich współczesnych. Aktorzy pokazali niektóre postaci w zupełnie nam nieznanym, ciekawym ujęciu,  na przykład Dagmar Manzel – Rachelę.

Więcej informacji: sprawdź.