Film jest kolejną – po Samsonie i Korczaku – próbą zmierzenia się Wajdy z tematyką żydowską. Zarazem stanowi ostatni powrót do twórczości Jerzego Andrzejewskiego, z którym reżyser pracował przy Popiele i diamencie, Niewinnych czarodziejach i Bramach raju. Wielki tydzień, adaptacja opowiadania napisanego w 1943 roku, był przez Wajdę przymierzany na ekran już w 1968 roku, ale ówczesne nastroje antysemickie uniemożliwiły sfilmowanie scenariusza autorstwa Andrzejewskiego i Andrzeja Żuławskiego. Dopiero w 1995 roku udało się zrealizować nowy scenariusz, napisany przez samego Wajdę. Choć ze strony Kościoła padały zarzuty o antypolskość, to odbiór filmu nie wpłynął szczególnie na temperaturę debaty o stosunkach polsko-żydowskich, wznieconej opublikowanym w „Tygodniku Powszechnym” w 1987 roku esejem Jana Błońskiego Biedni Polacy patrzą na getto.

Opowiadając o wielkanocnym okresie 1943 roku, naznaczonym powstaniem w getcie warszawskim, Wajda sportretował różnorodność postaw wobec Zagłady, pokazując strach, chrześcijańskie miłosierdzie, donosicielstwo oraz walkę o godność i czyste sumienie. I choć film ten trudno umieścić wśród największych dokonań reżysera, to jego pokaz w konkursie głównym festiwalu w Berlinie stał się powodem do nagrodzenia Wajdy Srebrnym Niedźwiedziem „za całokształt twórczości, ze szczególnym uwzględnieniem filmu Wielki Tydzień”.

Film dostępny na Polsat GO BOX